Sheffield Utd. - Arsenal

Dit prachtig mooie stukje las ik op de blog van onze Nederlandse Hattrick-bondscoach, Boudewijn Redeker. Het gaat over de wedstrijd Sheffield United - Arsenal. Het kleine Sheffield United won van het grote Arsenal, met het laatste halfuur een veldspeler op doel. Redeker schreef er een prachtige column over, met in de laatste alineas een mooi gevonden parralel met de situatie over de toevoeging van de Nederlandse Antillen aan Nederland.

Afgelopen week won het nietige Sheffield United verrassend tegen het favoriete Arsenal. De grote held was niet doelpuntmaker Nade, maar de reserve doelman.

Die was er namelijk niet.

Dat moet ik misschien even toelichten. Sheffield heeft nooit een reservekeeper op de bank. Dat scheelt weer een plek voor een extra veldspeler en omdat hun keeper nooit geblesseerd raakte ging dat heel lang goed.

Tot de 60e minuut tegen Arsenal. Paddy Kenny nam een uittrap, verrrekte een spier in zijn lies en kon niet meer verder spelen. Geen probleem: middenvelder Phil Jagielka (die de wedstrijd trouwens begonnen was als verdediger) trok het keepersshirt aan - en keepte de wedstrijd van zn leven.

Heel Sheffield werkte in dienst van de nieuwe keeper. Ze speelden heel compact zodat Arsenal nauwelijks nog kansen kreeg, en Phil deed zelf de rest. In de 85e minuut kreeg van Persie een gouden kans maar met een katachtige reactie tikte Jagielka de bal over. Arsenal kreeg geen kans meer en verloor.

Het geheim van Sheffield? Samenwerking.

Wat ze niet deden, om maar wat te noemen, was van het veld lopen en protesteren dat de wedstrijd moest worden overgespeeld. Ze klaagden niet over koloniaal gedrag van Arsenal en ze bedachten ook niet hoe ze er zelf het best een slaatje uit konden slaan.

Door hun harde werken en hun creatieve oplossing wonnen ze onmiddellijk de sympathie van iedereen. Zo gaat dat. We steunen de underdog, maar vooral als ze hun best doen. Van zeurpieten houden we niet, ook al hebben ze ergens wel gelijk.

Curacao heeft genoeg recht om te zeuren over Nederland - het probleem is alleen dat ze het ook doen. Op Sint Maarten hebben ze al eerder de conclusie getrokken dat je desnoods dan maar een middenvelder op de goal moet zetten, als je maar doorspeelt.

Eeuwen van Nederlanders, orkanen, Amerikanen en Antillianen hebben ze er niet onder gekregen, en dat is knap. Curacao echter lijkt ten onder te gaan aan het geruzie over wie er in de goal moet staan en wie zijn schuld dat is. Jammer, want zo verlies je ook de sympathie van het publiek.

Het geruzie over het slotakkoord (dat gaat nog steeds door namelijk) is er zo een. Ja, we staan met 10 man en we staan achter, maar hier is een kans, en laten we hem grijpen. Vecht je uit die underdogpositie. Geen garanties dat het dit keer wel goed gaat, maar als we niks doen lukt het zeker niet.

Curacao zit onvoorwaardelijk in mijn hart, maar het is zo jammer dat de politiek af en toe hard in eigen doel schiet. Tikkie terug Jaap!

Met toestemming overgenomen van deze site