openingstoernooi

Gisteren speelde ik bij onze eigen tennisclub in Zwaagwesteinde het openingstoernooi. Het was een sociaal soort toernooi, alleen dubbelspel, een sterke speler met een zwakke, enzovoorts. Er werden wedstrijden van een kwartier gewpeeld, en het totaal aantal gewonnen games werden geteld. Diegenen met de meeste gewonnen games in hun categorie werden kampioen. Dit hield dus ook in dat mensen die 1 of 2 keer flink uithaalden verzekerd waren van een plaats in de bovenste regionen. Iedereen speelde 4 wedstrijden, dus eigenlijk kon je je niet een slechte prestatie veroorloven. In de eerste wedstrijd speelde ik met een talentvolle, maar zeer jonge speler. We verloren met 3-2, en dus kon ik slechts 2 games laten noteren. In de volgende wedstrijd speelde ik met een wat oudere, en ook betere speler. We speelden echter ook tegen 2 goede spelers, dus werd het een spannende wedstrijd. Deze wedstrijd had 2-2 als uitslag, en waar na 2 wedstrijden sommigen al op 9 games stonden, had ik er nog slechts 4. Als volgende wedstrijd speelde ik een soortgelijke als de vorige, alleen wonnen we nu met 3-2. 7 uit 3, en mijn kansen op een podiumplaats waren absoluut verspeeld. Dacht ik. De laatste wedstrijd speelde ik, op verzoek, met mijn competitiemaat Pieter. Gezamenlijk liepen we over de eerste en tweede reserve van de competitie heen, Wiebren en Binne-Dick (en die namen noem ik niet om hun voor lul te zetten, maar opdat jullie weten wie er reserve zijn in de competitie). We pakten punt na punt, en wonnen met 5-0. Ik kwam daarmee op 12 punten, evenveel als Wiebren (die het dus in de eerste 3 wedstrijden bijzonder netjes had gedaan). Samen stonden we gedeeld tweede, en dus moest een beslissingswedstrijd de doorslag geven. Die beslissingswedstrijd was technisch een van de lekkerste van mijn leven (niet qua spanning, dan kan ik wel een stuk of 5 veel spannendere noemen). In de wedstrijd sloeg ik amper fouten, veel eerste services in, en zelfs een paar winners (wat ik anders nooit doe, ik leef van de unforced errors van anderen). Toen na een kwartier de kookwekker ging stond het 4-1, we besloten de set af te maken, en het werd 6-1. Heerlijk! Met dat resultaat werd ik tweede. Als ik vrijdag in de eerste competitiewedstrijd, thuis tegen Opeinde (Smallingerland) hetzelfde spel speel kon het wel eens een heel mooi competitieweekend worden!